Het Zwitserlevengevoel - deel 2

Ja ja…ook zwitserleven kent zijn Mijnzwitserleven.nl, net als Mijnnespresso, mijnah, mijnIng, mijnKvk. De wereld is mijn!! Ergens achter deze “mijn” ligt je identiteit verborgen, geheime informatie uitsluitend bedoeld voor MijnOgen. Als je erbij kunt! Want tot dat moment is het Hunmijn, Hunzwitserleven.nl een Luilekkerland van dingen over jezelf, waarvoor je jezelf eerst door de berg rijst moet heen eten.

Bij Zwitserleven is deze berg rijst achtereenvolgens een verzoek via de website, vervolgens krijg je een brief met mijngeheimecode. Dan vul je dat in op een website. Inclusief je mobiele telefoonnummer. Dan krijg je een smsje met weer een geheime code. Dan vul je de gegevens weer in. Verander je het “q6%6&&*abAc” tijdelijke wachtwoord in een minder wiskundig wachtwoord. Dan wacht je op de activeringscode, die je per email zult ontvangen.

Dan krijg je een email ZONDER activeringscode, maar wel een link: Klik Hier om je mijnZwitserleven te activeren.

Dan vul je weer je Burgerservicenummer en nieuwe wachtwoord in. Maar waar moet je dan de activeringscode invullen, die je niet hebt gehad?? Gelukig wel een knopje: “ga verder”.

“De ingevoerde activeringscode is niet correct” is de blij makende boodschap

“voer de code nogmaals in”. 

Welke code? En Waar Invullen?

Zwitserleven vermoedt al dat er iets mis zal gaan. Het Zwitserlevenvoorgevoel laat in de betreffende email al weten:

“Activeren mislukt?

Is het activeren mislukt? Ga dan naar MijnZwitserlevenPensioen en kies voor "Ik ben nog niet aangemeld". U ontvangt dan opnieuw een aanmeldingsbrief.”

Als je deze instructie volgt krijg je de volgende boodschap te zien.

Klik je op de button, dan krijg je weer het inlogscherm van het begin van de procedure te zien, waarna de geschiedenis zich als GroundHog Day herhaalt.

Het Zwitserlevengevoel is een eindeloos repeterend tijdverslindend avontuur. Maar jongens, wat geeft het, het is toch maar mijnGeld en niet dat van jullie. Hopla jongens, uit je hangmat, aan het werk en verras me eens met iets dat dan ook voor mij werkt. En voorlopig kan ik even geen rijst meer zien.

Lesje hoofdrekenen geleerd

Gisteren begaf ik mij met een vriendin naar boekhandel Martyrium in het rijke bezit van een boekenbon ad. 20 euro. Mijn oog werd onmiddellijk getrokken naar een tafel in de hoek, waarop glanzende stapels boeken in schitterende kleuren: Russen, Balzac, Hermans, Celine, Shakespeare...
Allemaal Van Oorschot, de Van Bommel onder de uitgevers.
Op die boeken een opdringerige massa zwarte sterren met in schreeuwerig wit:
2.50! 2.50! 2.50! 2.50!
Zo’n buitenkans overkomt je maar eens in je leven.
En wie weet zou ik dan eindelijk ook eens Celine gaan lezen.
Zenuwachtig hoofdrekenen leerde mij, dat ik voor mijn bon wel ACHT van die superdeluxe boeken kon scoren, misschien wel wat zwaar in mijn koffer...
Niettemin, in een vlaag van hebberige verstandsverbijstering begon ik te stapelen en deponeerde de 8 stuks hoge toren op de toonbank.
‘Dat is nog eens een boekenbon!’ riep ik opgewonden.
‘Nee...’ zei de meneer van het Martyrium. ‘Het is 2.50 korting op de normale prijs. Kijk, hier staat het.’
Misschien stond het er. De minilettertjes rondom die schreeuwerige 2.50!!! waren onleesbaar.
Met het schaamrood op de kaken over zo veel onnozelheid van mijn kant droop ik af en legde de boeken gezjeneerd terug op de stapel.
Goddank was mijn vriendin net zo wereldvreemd als ik, want die was inmiddels ook aan het hamsteren geslagen.
Opnieuw naar de toonbank, nu met twee boeken. Precies voor 20 euro, namelijk de prijs op de sticker achterop het boek, minus 2.50.
‘Nee...’ zei de meneer van het Martyrium. Die 2.50 is al ingehouden op de prijs die op de sticker staat.
Vijf euro bij betaald.

Goedkoop is duurkoop, mijn moeder zei het al.
Enfin, de boekhandel heeft het tegenwoordig ook niet gemakkelijk.

" we zijn nog beter bereikbaar"

Ook de RVS heeft een Klant Contact Center. (Moet zijn Customer Contact Center of Klant Contact Centrum, maar niet zo'n modieuze hutspot van Engels en Nederlands). Een probate hindernis tussen de klant en "uw" adviseur. Slecht opgeleide jongens en meisjes voorzien van een paar scriptjes om de bellende klant bezig te houden en vooral om te voorkomen dat de duurdere wat beter opgeleide medewerkers worden lastig gevallen door klanten. Ongetwijfeld is hier goed over nagedacht en hebben de natte dromen van de Klant Contact Center Advies Burootjes een voor hun opdrachtgevers  overtuigende experience bedacht voor de RVS klanten. Mijn experience heeft in ieder geval een deel van het script blootgelegd.
Het script begint als de KCC Medewerker het ook niet meer weet:
"ik kan u niet helpen, want ik beschik niet over de informatie"
"ik ga u doorverbinden met De Expert"
stilte...stilte...stilte...Hulde: Geen misselijk makend muzakje!!!!
"het is druk, ik kan u niet direct doorverbinden, er zijn nog 6 wachtenden"
"wilt u in de wacht of belt u later terug?"
Hoelang gaat dat duren, vraag ik.
"dat weet ik niet"
Jullie hebben toch wel iets van indicaties, zoals 6 mensen in de wacht duurt tussen de 10 en 15 minuten of tussen 2 en 3 uur.
"dat weet ik niet"
Kunnen iemand mij dan terugbellen?
"dat kan niet"
Waarom niet?
"het is te druk"
Dan lijkt het mij verstandig om later nog eens te bellen, zo stel ik vast.
"ja dat lijkt mij beter"
Wanneer is het een beter moment om terug te bellen?
"dat weet ik niet"
Waarom weet je dat niet?
"omdat het altijd druk is"
Zet me dan maar in de wacht.

Zeg Klant Contact Center Advies Burootjes, nooit gehoord van wachttijdtheorie? Zeg management, wordt het niet tijd om nog eens na te denken over mijn experience. Jullie gaan om met mijn geld, MIJN GELD! En ik verwacht fatsoenlijk te worden behandeld door iemand die daar fatsoenlijk voor wordt betaald. En wat fatsoenlijk is, dat moeten jullie niet achter je burootjes bedenken, of achter andermans burootjes laten bedenken. Dat moet je aan mij vragen en aan je andere klanten! Want MIJN GELD blijft MIJN GELD en verhuist voor je het weet naar een ANDER burootje.