The world is getting crazy. Technology becoming the hurdle between us and the institutes, the companies, the cloud, the government and ultimately all the other poor bastards. This blog is intended to spit out the anger caused by techno-freaks, software-maniacs, rules & regulation junkies. Name & Shame! The floor is yours. Let's do some cleaning
Angry Bleeps
The place to make the Bleeping world a Bleeping Better Place to Bleep!
The place to make the Bleeping world a Bleeping Better Place to Bleep!
Saturday, January 7, 2012
Huishoudtrapje
Onlangs zakte ik door mijn huishoudtrapje. De dag ervoor had ik wel gezien dat er érg veel houtwormgaatjes in de treetjes zaten. Ik heb nu een nieuw, aluminium, trapje aangeschaft bij de Praxis. Niet zomaar 'n trapje, maar een D.K, een Draagbaar Klimmateriaal! Zo heet ie volgens de gebruiksaanwijzing die ik net heb gelezen. En die zo'n 30 regels geeft voor het gebruik. 'n Paar ervan zal ik overnemen, misschien heb je er iets aan, al is jouw trap natuurlijk geen DK.
! Controleer vóór ieder gebruik alle onderdelen van DK op hun werking
! Laat reparaties van DK over aan een ter zake kundige
! Maak geen oneigenlijk gebruik van DK. (Wat moet ik me daarbij
voorstellen?)
! Plaats DK niet ondersteboven of achterstevoren
! Gebruik bij harde wind -windkracht 6 of meer - DK niet buitenshuis
Sommige regels begrijp ik niet goed, kan iemand ze uitleggen?
! Plaats DK zodanig dat de afstand van de voet van DK tot de muur ongeveer gelijk is aan een kwart van de lengte van DK. DK behoort onder een hoek van 75 gr. t.o.v. het horizontale vlak te staan
Of deze:
! DK dient tenminste één meter uit te steken boven de plaats waartoe het toegang geeft
Deze regel begrijp ik wel:
! Beklim DK altijd met het gezicht er naar toe.
De volgende is weer moeilijker:
! Beklim DK zonder platform nooit hoger dan de vierde standplaats van bovenaf (Nou ja, geen zorg, mijn DK hééft 'n platform)
De laatste tip is gelukkig duidelijk:
! Verplaats DK niet terwijl u erop staat.
Toch de zaak nog maar 'ns goed bestuderen voor ik ramen ga wassen. Morgen wordt DK-dag!
Liesbet Werts
Friday, December 30, 2011
Het Zwitserlevengevoel - deel 2
Ja ja…ook zwitserleven kent zijn Mijnzwitserleven.nl, net als Mijnnespresso, mijnah, mijnIng, mijnKvk. De wereld is mijn!! Ergens achter deze “mijn” ligt je identiteit verborgen, geheime informatie uitsluitend bedoeld voor MijnOgen. Als je erbij kunt! Want tot dat moment is het Hunmijn, Hunzwitserleven.nl een Luilekkerland van dingen over jezelf, waarvoor je jezelf eerst door de berg rijst moet heen eten.
Bij Zwitserleven is deze berg rijst achtereenvolgens een verzoek via de website, vervolgens krijg je een brief met mijngeheimecode. Dan vul je dat in op een website. Inclusief je mobiele telefoonnummer. Dan krijg je een smsje met weer een geheime code. Dan vul je de gegevens weer in. Verander je het “q6%6&&*abAc” tijdelijke wachtwoord in een minder wiskundig wachtwoord. Dan wacht je op de activeringscode, die je per email zult ontvangen.
Dan krijg je een email ZONDER activeringscode, maar wel een link: Klik Hier om je mijnZwitserleven te activeren.
Dan vul je weer je Burgerservicenummer en nieuwe wachtwoord in. Maar waar moet je dan de activeringscode invullen, die je niet hebt gehad?? Gelukig wel een knopje: “ga verder”.
“De ingevoerde activeringscode is niet correct” is de blij makende boodschap
“voer de code nogmaals in”.
Welke code? En Waar Invullen?
Zwitserleven vermoedt al dat er iets mis zal gaan. Het Zwitserlevenvoorgevoel laat in de betreffende email al weten:
“Activeren mislukt?
Is het activeren mislukt? Ga dan naar MijnZwitserlevenPensioen en kies voor "Ik ben nog niet aangemeld". U ontvangt dan opnieuw een aanmeldingsbrief.”
Als je deze instructie volgt krijg je de volgende boodschap te zien.
Klik je op de button, dan krijg je weer het inlogscherm van het begin van de procedure te zien, waarna de geschiedenis zich als GroundHog Day herhaalt.
Het Zwitserlevengevoel is een eindeloos repeterend tijdverslindend avontuur. Maar jongens, wat geeft het, het is toch maar mijnGeld en niet dat van jullie. Hopla jongens, uit je hangmat, aan het werk en verras me eens met iets dat dan ook voor mij werkt. En voorlopig kan ik even geen rijst meer zien.
Thursday, December 22, 2011
Lesje hoofdrekenen geleerd
Gisteren begaf ik mij met een vriendin naar boekhandel Martyrium in het rijke bezit van een boekenbon ad. 20 euro. Mijn oog werd onmiddellijk getrokken naar een tafel in de hoek, waarop glanzende stapels boeken in schitterende kleuren: Russen, Balzac, Hermans, Celine, Shakespeare...
Allemaal Van Oorschot, de Van Bommel onder de uitgevers.
Op die boeken een opdringerige massa zwarte sterren met in schreeuwerig wit:
2.50! 2.50! 2.50! 2.50!
Zo’n buitenkans overkomt je maar eens in je leven.
En wie weet zou ik dan eindelijk ook eens Celine gaan lezen.
Zenuwachtig hoofdrekenen leerde mij, dat ik voor mijn bon wel ACHT van die superdeluxe boeken kon scoren, misschien wel wat zwaar in mijn koffer...
Niettemin, in een vlaag van hebberige verstandsverbijstering begon ik te stapelen en deponeerde de 8 stuks hoge toren op de toonbank.
‘Dat is nog eens een boekenbon!’ riep ik opgewonden.
‘Nee...’ zei de meneer van het Martyrium. ‘Het is 2.50 korting op de normale prijs. Kijk, hier staat het.’
Misschien stond het er. De minilettertjes rondom die schreeuwerige 2.50!!! waren onleesbaar.
Met het schaamrood op de kaken over zo veel onnozelheid van mijn kant droop ik af en legde de boeken gezjeneerd terug op de stapel.
Goddank was mijn vriendin net zo wereldvreemd als ik, want die was inmiddels ook aan het hamsteren geslagen.
Opnieuw naar de toonbank, nu met twee boeken. Precies voor 20 euro, namelijk de prijs op de sticker achterop het boek, minus 2.50.
‘Nee...’ zei de meneer van het Martyrium. Die 2.50 is al ingehouden op de prijs die op de sticker staat.
Vijf euro bij betaald.
Goedkoop is duurkoop, mijn moeder zei het al.
Enfin, de boekhandel heeft het tegenwoordig ook niet gemakkelijk.
Allemaal Van Oorschot, de Van Bommel onder de uitgevers.
Op die boeken een opdringerige massa zwarte sterren met in schreeuwerig wit:
2.50! 2.50! 2.50! 2.50!
Zo’n buitenkans overkomt je maar eens in je leven.
En wie weet zou ik dan eindelijk ook eens Celine gaan lezen.
Zenuwachtig hoofdrekenen leerde mij, dat ik voor mijn bon wel ACHT van die superdeluxe boeken kon scoren, misschien wel wat zwaar in mijn koffer...
Niettemin, in een vlaag van hebberige verstandsverbijstering begon ik te stapelen en deponeerde de 8 stuks hoge toren op de toonbank.
‘Dat is nog eens een boekenbon!’ riep ik opgewonden.
‘Nee...’ zei de meneer van het Martyrium. ‘Het is 2.50 korting op de normale prijs. Kijk, hier staat het.’
Misschien stond het er. De minilettertjes rondom die schreeuwerige 2.50!!! waren onleesbaar.
Met het schaamrood op de kaken over zo veel onnozelheid van mijn kant droop ik af en legde de boeken gezjeneerd terug op de stapel.
Goddank was mijn vriendin net zo wereldvreemd als ik, want die was inmiddels ook aan het hamsteren geslagen.
Opnieuw naar de toonbank, nu met twee boeken. Precies voor 20 euro, namelijk de prijs op de sticker achterop het boek, minus 2.50.
‘Nee...’ zei de meneer van het Martyrium. Die 2.50 is al ingehouden op de prijs die op de sticker staat.
Vijf euro bij betaald.
Goedkoop is duurkoop, mijn moeder zei het al.
Enfin, de boekhandel heeft het tegenwoordig ook niet gemakkelijk.
Labels:
boekhandel,
korting,
martyrium
Wednesday, December 21, 2011
" we zijn nog beter bereikbaar"
Ook de RVS heeft een Klant Contact Center. (Moet zijn Customer Contact Center of Klant Contact Centrum, maar niet zo'n modieuze hutspot van Engels en Nederlands). Een probate hindernis tussen de klant en "uw" adviseur. Slecht opgeleide jongens en meisjes voorzien van een paar scriptjes om de bellende klant bezig te houden en vooral om te voorkomen dat de duurdere wat beter opgeleide medewerkers worden lastig gevallen door klanten. Ongetwijfeld is hier goed over nagedacht en hebben de natte dromen van de Klant Contact Center Advies Burootjes een voor hun opdrachtgevers overtuigende experience bedacht voor de RVS klanten. Mijn experience heeft in ieder geval een deel van het script blootgelegd.
Het script begint als de KCC Medewerker het ook niet meer weet:
"ik kan u niet helpen, want ik beschik niet over de informatie"
"ik ga u doorverbinden met De Expert"
stilte...stilte...stilte...Hulde: Geen misselijk makend muzakje!!!!
"het is druk, ik kan u niet direct doorverbinden, er zijn nog 6 wachtenden"
"wilt u in de wacht of belt u later terug?"
Hoelang gaat dat duren, vraag ik.
"dat weet ik niet"
Jullie hebben toch wel iets van indicaties, zoals 6 mensen in de wacht duurt tussen de 10 en 15 minuten of tussen 2 en 3 uur.
"dat weet ik niet"
Kunnen iemand mij dan terugbellen?
"dat kan niet"
Waarom niet?
"het is te druk"
Dan lijkt het mij verstandig om later nog eens te bellen, zo stel ik vast.
"ja dat lijkt mij beter"
Wanneer is het een beter moment om terug te bellen?
"dat weet ik niet"
Waarom weet je dat niet?
"omdat het altijd druk is"
Zet me dan maar in de wacht.
Zeg Klant Contact Center Advies Burootjes, nooit gehoord van wachttijdtheorie? Zeg management, wordt het niet tijd om nog eens na te denken over mijn experience. Jullie gaan om met mijn geld, MIJN GELD! En ik verwacht fatsoenlijk te worden behandeld door iemand die daar fatsoenlijk voor wordt betaald. En wat fatsoenlijk is, dat moeten jullie niet achter je burootjes bedenken, of achter andermans burootjes laten bedenken. Dat moet je aan mij vragen en aan je andere klanten! Want MIJN GELD blijft MIJN GELD en verhuist voor je het weet naar een ANDER burootje.
Het script begint als de KCC Medewerker het ook niet meer weet:
"ik kan u niet helpen, want ik beschik niet over de informatie"
"ik ga u doorverbinden met De Expert"
stilte...stilte...stilte...Hulde: Geen misselijk makend muzakje!!!!
"het is druk, ik kan u niet direct doorverbinden, er zijn nog 6 wachtenden"
"wilt u in de wacht of belt u later terug?"
Hoelang gaat dat duren, vraag ik.
"dat weet ik niet"
Jullie hebben toch wel iets van indicaties, zoals 6 mensen in de wacht duurt tussen de 10 en 15 minuten of tussen 2 en 3 uur.
"dat weet ik niet"
Kunnen iemand mij dan terugbellen?
"dat kan niet"
Waarom niet?
"het is te druk"
Dan lijkt het mij verstandig om later nog eens te bellen, zo stel ik vast.
"ja dat lijkt mij beter"
Wanneer is het een beter moment om terug te bellen?
"dat weet ik niet"
Waarom weet je dat niet?
"omdat het altijd druk is"
Zet me dan maar in de wacht.
Zeg Klant Contact Center Advies Burootjes, nooit gehoord van wachttijdtheorie? Zeg management, wordt het niet tijd om nog eens na te denken over mijn experience. Jullie gaan om met mijn geld, MIJN GELD! En ik verwacht fatsoenlijk te worden behandeld door iemand die daar fatsoenlijk voor wordt betaald. En wat fatsoenlijk is, dat moeten jullie niet achter je burootjes bedenken, of achter andermans burootjes laten bedenken. Dat moet je aan mij vragen en aan je andere klanten! Want MIJN GELD blijft MIJN GELD en verhuist voor je het weet naar een ANDER burootje.
Labels:
Geld,
Klant Contact Center,
RVS
Wednesday, August 3, 2011
Just another day of shopping online
Just another day of shopping online. And wondering why things go wrong almost all the time. Mind you..this is just a one day experience!
T-mobile has a great offer on their website for internet access abroad. It’s called Travel and Surf . One week internet access for €14,95. No limits, they just narrow down the speed after consuming 100Mb. That’s pretty OK. And at this moment they offer a discount of 50%. The service can be activated as soon as one starts browsing abroad. The activation screen shows no discount however, but the original price instead. Back in Holland I contacted T-Mobile’s customer service. I was told the discount wasn’t properly implemented on the activation screen, but the invoice would show the right tariff. So today I received the invoice. And I wasn’t even surprised to find out it’s also not implemented correctly on the invoice. I am charged the full tariff!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Vakdrogist.nl, a Dutch online drugstore. Great offer. Two boxes of razorblades for the price of only one box! I ordered the boxes yesterday to find out only one box was delivered today.
PlatteTV.nl, another Dutch online store selling TV’s, mobiles, camera’s and so on. Nice products for a good price. Since my camera was stolen during my holiday I ordered a new one. (Yes, the same holiday with the T-Mobile Travel & Surf offer). I added an extended guarantee for 3 years, as was described on their website. To find out on my order confirmation stated the guarantee was only valid for one year!
Ohra.nl, a Dutch insurance company offers the possibility for online claim processing. And as my camera has been stolen during my holiday (see above), together with my iPod and Galaxy Tab I decided to do the online travel insurance claim processing. It took a while, I had about 9 items to claim. After finalizing the claim and hitting the send button, the whole form is sent back for your own reference. But only showing the 1st claimed item! Apparently the form and processing has not yet been implemented correctly for Google Chrome. Thanks for not warning beforehand Ohra!
T-Mobile again. And yes, I needed another mobile phone (Galaxy Tab being stolen blablabla, see above). On the website I selected a new phone and a new contract, since the present contract was about to expire. Nice phone, Galaxy S Plus. Great offer, no additional costs! I went to the B&M shop of T Mobile, selected the phone and contract, to find out an additional €20 was charged for the phone! The guy in the shop couldn’t explain, because he wasn’t able to access T-mobile’s website. But he was sure website offers are valid as well online as in the shops. I am trying to get this 20 bucks back, but will fill you in later on this adventure.
Friday, July 29, 2011
Niet vloeken, zusje!
We gaan met vier dames fietsen in de buurt van Oss. Het weer is mooi, we komen van ver en hebben er zin in. Gauw een OV-fiets huren.
De NS-stalling is grijs en verlaten, Fort Knox, met al die glimmende ijzeren draaihekken en beveiligde deuren. Wat nu? Op het portiershokje hangt een briefje: wij zijn open van 8 tot 10 en van 16 tot 18 uur. Voorlopig is er dus geen levend wezen te verwachten om ons uit de nood te helpen.
Er staat een chippaal. Ik steek mijn OV-kaart er in. Ongeldige kaart. Andersom dan maar: ongeldig. Ik vloek.
Zus met pioniersmentaliteit ontdekt een metalige plaat in de muur. Aha, hier kan je een fietssleutel uit de muur trekken!
Kaart voor de kaartlezer. Toets de 20 cijfers van uw barcode in en sluit af met een hekje. Ik kan de cijfers niet lezen, maar zus met een betere bril dicteert. Hekje. Toets uw pincode in. Pincode? Als u uw pincode niet weet belt u dan nummer...
Voordat ik zenuwachtig mijn mobieltje uit mijn tas heb opgevist is het display al weer leeg. Opnieuw 20 cijfers, hekje, snelsnel noteert parate zus het nummer en ik bel.
Belt u voor..., toets 1, belt u voor... toets 2. Ik toets 2 en jawel, ik krijg mijn pincode! Opnieuw 20 cijfers intoetsen, hekje niet vergeten, wachten...
Tot mijn schrik gaat in de muur opeens een rolluik open en daar hangen wel twintig fietssleutels. Een toverdoos! Er knippert een rood lichtje.
‘Wacht!’ roept mijn koelbloedige zus, met haar ogen gefixeerd op het display.
Het display vraagt: Wilt u één fiets? Toets: Ja. Wilt u twee fietsen, toets: Nee.
De logika ontgaat me volledig, maar ik wil er twee, dus ik toets op Nee. Het luikje begint intussen langzaam en dreigend dicht te rollen. In paniek grijp ik naar die ene verlichte sleutel. Hebbes!
Maar we hebben vier fietsen nodig. De beurt is aan mijn zus. Zelfde procedure.
Het apparaat is defect, zegt het display.
’Hotverdehotver!’
‘Computerfoutje,’zeg ik tegen mijn zus ‘probeer het nog eens.’
Ik wist het: mijn pro-actieve zus heeft haar pincode wèl in haar agenda genoteerd. Zelfde procedure. ‘Pincode ongeldig.’ Zelfde procedure. Bellen, zus krijgt nieuwe pincode.
Zelfde procedure.
Het apparaat is nog steeds defect.
Daar sta ik met mijn fietssleutel. Elders in Oss zijn ook fietsen te huur, maar ik moet en zal die vervloekte OV-fiets nu hebben ook. Eerst Fort Knox kraken. Ik duw en trek aan de ijzeren draaihekken, maar er is geen beweging in te krijgen.
'Hotverdehotver!'
‘O, kijk!’ Mijn alerte zus ontdekt nòg een plakkaat in de muur. SOS, precies wat we nodig hebben.
Ik zie een telefoonnummer en diep mijn mobieltje op.
‘Nee,’ zegt mijn koelbloedige zus ‘je hoeft alleen maar op die knop te drukken.'
Er klinkt een damesstem uit de muur. Ik vertel de stem over het defect apparaat.
'Ik ga niet over de OV-fietsen,’ zegt de stem, ‘alleen over het openen van de stalling.'
Ik vraag, of de stem dan a.u.b de stalling wil openen.
‘OK.’ zegt de stem.
Ik loop naar de hekken. Duwen en trekken, maar ze blijven hermetisch gesloten. Opnieuw de SOS-knop.
‘Ja, als u niks zegt, dan weet ik het ook niet!’ snauwt de SOS-stem.
Ik smeek haar, of ze het nog eens wil proberen. Het lukt! Ik sta binnen en vind mijn fiets. Maar dan kan ik de stalling niet meer uit. Zus, voor geen kleintje vervaard, drukt op de SOS-knop.
‘Staat de fiets in de goot?’ snauwt de stem.
Goot? Goot?
Dan zie ik een soort geul in de betonnen vloer. Ik hijs de fiets er in. Maar de hekken blijven gesloten. Zus drukt op de SOS-knop.
‘U moet rechts van de fiets gaan staan, naast de balk!’
Balk? Balk?
Pas dan zie ik pictogrammen op de vloer: dáár de fiets en hier de fietser. Sesam opent zich! Ik sta buiten, mét fiets!
Intussen is besloten dat we gaan wandelen.
Ik zet de fiets op slot. Nog één keer dezelfde procedure. Het rolluik gaat open en ik keil de fietssleutel er in. Ik schrijf een brief aan de beheerder van de stalling en doe die onder de snelbinders.
’s Avonds krijg ik een mailtje van mijn immer blijmoedige zus. Dat we toch weer wat geleerd hebben en dat de tijden voorbij zijn, dat een goedmoedige man met een sigaar je bij de stalling opwacht met een vriendelijk ”goeiemorgen”. Dat ik dat moet beseffen.
Geachte mevrouw Werts, We vragen u om OV-fiets nummer 9613 zo snel mogelijk terug te brengen. Volgens onze gegevens heeft u deze OV-fiets langer dan 72 uur in gebruik. Dat is de maximale huurtermijn op grond van artikel 10.1 van onze algemene voorwaarden. De OV-fiets is gehuurd op 15 juli 2011 om 10:48 uur bij Oss met pasnummer 3417116120 en op dit moment nog niet teruggebracht. Op grond van artikel 10.3 van onze algemene voorwaarden brengen we u na 72 uur een toeslag van € 5,- in rekening per periode van 24 uur, bovenop de huurprijs van € 3,- per periode van 24 uur. Als u de OV-fiets wèl heeft teruggebracht, wilt u ons dat dan zo snel mogelijk laten weten in een antwoord (reply) op deze automatische e-mail? Vermeld hierbij de datum, tijd en locatie van inleveren.Alvast bedankt voor uw medewerking!Met vriendelijke groet,Team NS OV-fiets
Labels:
NS huurfiets ov-fiets
Sunday, June 26, 2011
Wednesday, May 25, 2011
Thursday, May 19, 2011
Ditzo Nietzo en Nu.nl gierend uit de bocht!
Kijk, meneer Ditzo, wij van Nu.nl hebben iets nieuws. Uw advertentie wordt aleen maar geplaatst bij voor u interessante klanten. Doelgroepmarketing noemen we dat. EN daar hebben we een heel slim programaatje voor, die dat allemaal automatisch doet. Lijkt u dat wat meneer Ditzo????
Want zeg nou zelf, die auto zal er toch ook wel een deukje aan hebben overgehouden. Mag ik een emmertje!!!!!!
Want zeg nou zelf, die auto zal er toch ook wel een deukje aan hebben overgehouden. Mag ik een emmertje!!!!!!
Thursday, May 5, 2011
Easyjet - EasyNjet
Online check-in offering the following advantages
Just drop off your luggage at the drop off desk. Right. Yes. Might work.
But because a lot of people want to avoid the check-in hassle, there is a huge queu at the drop off point. Where they check your papers, weight your luggage, attach the labels.
While waiting in this queu -yes i wanted to avoid the hassle and wanted to go straight to the security- to drop off my luggage, i found out only one desk was processing the drop off. Three desks were waiting for people who did not mind the queuing and did not print their boarding pass at home. And this lazy minority did not face any queu! I did!!!! And all the other 95% online check-in people.
Apparently EasyNjet fails to link the online check-in data with the scheduling of the desks. It seems like they dont believe or simply ignore the fact people might follow their recommendations.
So for all of you, flying with EasyNjet, the smoothest way of checkin in is to avoid doing this online. You will be served as a customer should be served!
- Go straight to security at the airport – no queuing at check-in!
- If you are bringing hold luggage, drop it off at the designated desk before going to security
Just drop off your luggage at the drop off desk. Right. Yes. Might work.
But because a lot of people want to avoid the check-in hassle, there is a huge queu at the drop off point. Where they check your papers, weight your luggage, attach the labels.
While waiting in this queu -yes i wanted to avoid the hassle and wanted to go straight to the security- to drop off my luggage, i found out only one desk was processing the drop off. Three desks were waiting for people who did not mind the queuing and did not print their boarding pass at home. And this lazy minority did not face any queu! I did!!!! And all the other 95% online check-in people.
Apparently EasyNjet fails to link the online check-in data with the scheduling of the desks. It seems like they dont believe or simply ignore the fact people might follow their recommendations.
So for all of you, flying with EasyNjet, the smoothest way of checkin in is to avoid doing this online. You will be served as a customer should be served!
Wednesday, March 30, 2011
OV Chipcard and the Eagles
The thing is called OV-chipcard. The system is easy, when you enter the transport zone, a reader at the entrance will check your card and sets the status of the card to “beginning of your travel”. A fixed price of 10 euro is invoiced. When you leave the transport zone, again a reader will set the status to “end of your travel”. The real price is being calculated by comparing beginning and end. The difference between the 10 euro and the real price is added to your credit. If the real price is higher, the difference is additionally invoiced.
The system works on all modes of transport. Busses, Trains, Metro.
It works fine as long as you, the traveler behaves as an ideal component. But alas, we are not.
We get confused by different readers for different modes of transport. Yes, they have different readers, not really by design but by system. Different reading systems in almost identical readers, often placed together at the entrance of transport zones. We, not being the ideal components, easily make the mistake of having the wrong system setting the status on “beginning of your travel” for instance by bus, while we want to travel by train. When you leave the transport zone, the system cannot set the status on “end of your travel”, because the beginning-status was set in a different system. Ooops…and there you go, loosing your fixed rate invoiced at the beginning. And traveling by metro, the sliding doors are linked to a correct “end of your travel” status. Otherwise they stay closed. You can get in but you can’t get out!. And then “Hotel California” of the Eagles starts playing in your head. And I hate the fucking Eagles.
Suppose you find out you used the wrong reader at the beginning, there is no easy way to correct this error. Assuming you would find out. Maybe there is no way at all to correct your error.
But the ticket inspector on the train will find out when he checks your card while travelling. His handhelds do not recognize another status than the one that is correct for traveling by train. This way I found myself in the middle of a conversation with the ticket inspector, who was looking at me as being a deliberate fraud. Showing me his handheld to prove his point. My argument that the system was wrong hardly made any impression. He was also trained to consider travelers to be ideal components. A mistake means fraud, because ideal components only make deliberate mistakes.
There is a website where you can check your travels and the transaction being performed on your OV chipcard. And there is a way to fill in claim forms. If you can find the claim form on the website. I know there is one, because I have used it before. But one way or another it’s well hidden somewhere. Couldn’t find it the other day when I wanted to fill in my next claim.
The principal mistake in the system seems to be that it assumes the consumer to be one of the failsafe components. But we are not. And the system does not interact at all with us, the sleepy, hasty, dreaming people. No feedback, no easy roll back, no interaction while traveling. No human assistance to open sliding doors. This whole system sucks because it was developed to cut costs by treating the consumers as one of the system components. But it’s a fail, one big bleeping fail. It lacks to be trustworthy and it will need a completely new setup to really deliver service to us.
Labels:
Eagles,
Hotel Californa,
OV Chipcard,
OV Chipkaart
Tuesday, March 15, 2011
Albert Heijn
Albert Heijn and ING are no friends of each other. And I am in the middle of the problems the AH card readers face with my ING debit card. I ordered a new fresh card to overcome the non readability issues i had to deal with in almost every AH store. It only took two weeks before the problems started again. The friendly AH employee told me this problems exist already for a long time and nothing seems to be done to establish a workable situation. Here's the procedure they follow:
step 1: move the card slower
step 2: move the card slower the other way around
step 3: move the card faster
step 4: move the card faster the other way around
step 5: clean the card and repeat step 1 till 4
step 6: put the card in a thin plastic bag and repeat step 1 till 4
The friendly lady claims that step 6 has a success rate of about 90%!
But still....AH Corporate ICT boys and ING Corporate ICT gals dont you think it's time to come up with a more 2011 type of solution?
Labels:
albert heijn,
debit card,
ING,
plastic bag
Monday, March 14, 2011
Zwitserleven
Zwitserleven is a Dutch company providing financial services. Their marketing is based on this special feeling based on the financial security offered by Zwitserleven. (The so-called Zwitserlevengevoel). Anyway. They got websites and contactforms. I had a question, and the only way to communicate is by using this form. So I did. An immediate response: thanks for your question and yes we will answer asap!. So I waited for two weeks for an answer.... Silence.....So i asked about their definition of "asap". Which ofcourse got the thank-you-response and the asap-promise. Again I waited for another two weeks and send another email asking if there was anybody out there or did they all enjoy their ZwitserlevenFeeling outdoors, financed by me......Aha a reply.....the boys and girls of the company are waiting for an answer from another company, but as soon as......etcetera..etcetera...........
Labels:
customer service,
zwitserleven
Spit It Out
The world is getting crazy. At least everything and everybody surrounding us. Stupidity becomes the standard. Technology becoming the hurdle between us and the institutes, the companies, the cloud, the government and ultimately all the other poor bastards.
This blog is intended to spit out the anger caused by techno-freaks, software-maniacs, rules & regulation junkies. Name & Shame! The floor is yours. Let's do some cleaning
This blog is intended to spit out the anger caused by techno-freaks, software-maniacs, rules & regulation junkies. Name & Shame! The floor is yours. Let's do some cleaning
Subscribe to:
Posts (Atom)